Preliminary Texts
।।श्रीः।। |
अक्षिदोषाद्यथैकोऽपि द्वयवद्भाति चन्द्रमाः। |
अक्षिदोषविहीनानामेक एव यथा शशी। |
द्वित्वं भात्यक्षिदोषेण चन्द्रे स्वे मायया जगत्। |
आत्मनः कार्यमाकाशो विनात्मानं न संभवेत्। |
कार्यभूतो यथाकाश एक एव न हि द्विधा। |
एकोऽपि द्वयवद्भाति यथाकाश उपाधितः। |
कारणोपाधिचैतन्यं कार्यसंस्थाच्चितोऽधिकम्। |
निर्गतोपाधिराकाश एक एव यथा भवेत्। |
आकाशादन्य आकाश आकाशस्य यथा न हि। |
मेघयोगाद्यथा नीरं करकाकारतामियात्। |
वर्षोपल इवाभाति नीरमेवाभ्रयोगतः। |
आत्मैवायं तथा भाति मायायोगात्प्रपञ्चवत्। |
जलादन्य इवाभाति जलोत्थो बुद्बुदो यथा। |
यथा बुद्बुदनाशेन जलनाशो न कर्हिचित्। |
अहिनिर्ल्वयनीजातः शुच्यादिर्नाहिमाप्नुयात्। |
त्यक्तां त्वचमहिर्यद्वदात्मत्वेन न मन्यते। |
अहिनिर्ल्वयनीनाशादहेर्नाशो यथा न हि। |
तक्रादिलवणोपेतमज्ञैर्लवणवद्यथा। |
अयःकाष्ठादिकं यद्वद्वह्निवद्वह्नियोगतः। |
दाहको नैव दाह्यं स्याद्दाह्यं तद्वन्न दाहकः। |
प्रमेयादित्रयं सार्थं भानुना घटकुड्यवत्। |
भानुस्फुरणतो यद्वत्स्फुरतीव घटादिकम्। |
पिष्टादिगुलसंपर्काद्गुलवत्प्रीतिमान्यथा। |
घटनीरान्नपिष्टानामुष्णत्वं वह्नियोगतः। |
भूतभौतिकदेहानां स्फूर्तिता स्वात्मयोगतः। |
नानाविधेषु कुम्भेषु वसत्येकं नभो यथा। |
नानाविधत्वं कुम्भानां न यात्येव यथा नभः। |
यथा घटेषु नष्टेषु घटाकाशो न नश्यति। |
उत्तमादीनि पुष्पाणि वर्तन्ते सूत्रके यथा। |
यथा न संस्पृशेत्सूत्रं पुष्पाणामुत्तमादिता। |
पुष्पेषु तेषु नष्टेषु यद्वत्सूत्रं न नश्यति। |
पर्यङ्करज्जुरन्ध्रेषु नानेवैकापि सूर्यभा। |
रज्जुरन्ध्रस्थदोषादि सूर्यभां न स्पृशेद्यथा। |
तद्रज्जुरन्ध्रनाशेषु नैव नश्यति सूर्यभा। |
देहो नाहं प्रदृश्यत्वाद्भौतिकत्वान्न चेन्द्रियम्। |
बुद्धिर्नाहं विकारित्वात्तमो नाहं जडत्वतः। |
देहेन्द्रियप्राणमनोबुद्ध्यज्ञानानि भासयन्। |
सर्वं जगदिदं नाहं विषयत्वादिदंधियः। |
सुप्तौ यथा निर्विकारस्तथावस्थाद्वयेऽपि च। |
उपाधिनीलरक्ताद्यैः स्फटिको नैव लिप्यते। |
फालेन भ्राम्यमाणेन भ्रमतीव यथा मही। |
देहत्रयमिदं नित्यमात्मत्वेनाभिमन्यते। |
निद्रादेहजदुःखादि जाग्रद्देहं न संस्पृशेत्। |
जाग्रद्देहवदाभाति निद्रादेहस्तु निद्रया। |
तथायमात्मवद्भाति जाग्रद्देहस्तु जागरात्। |
हित्वायं स्वाप्निकं देहं जाग्रद्देहमपेक्षते। |
स्वप्नभोगे यथैवेच्छा प्रबुद्धस्य न विद्यते। |
भोक्त्रा बहिर्यथा भोग्यः सर्पो दृषदि कल्पितः। |
ज्ञस्य नास्त्येव संसारो यद्वदज्ञस्य कर्मिणः। |
सैन्धवस्य घनो यद्वज्जलयोगाज्जलं भवेत्। |
तोयाश्रयेषु सर्वेषु भानुरेकोऽप्यनेकवत्। |
भानोरन्य इवाभाति जलभानुर्जले यथा। |
बिम्बं विना यथा नीरे प्रतिबिम्बो भवेत्कथम्। |
प्रतिबिम्बचलत्वाद्या यथा बिम्बस्य कर्हिचित्। |
जले शैत्यादिकं यद्वज्जलभानुं न संस्पृशेत्। |
बुद्धेः कर्तृत्वभोक्तृत्वदुःखित्वाद्यैस्तु संयुतः। |
शरावस्थोदके नष्टे तत्स्थो भानुर्विनष्टवत्। |
जलस्थार्कं जलं चोर्मिं भासयन्भाति भास्करः। |
मेघावभासको भानुर्मेघच्छन्नोऽवभासते। |
भास्यं मेघादिकं भानुर्भासयन्प्रतिभासते। |
सर्वप्रकाशको भानुः प्रकाश्येर्नैव दूष्यते। |
मुकुरस्थं मुखं यद्वन्मुखवत्प्रथते मृषा। |
मुकुरस्थस्य नाशेन मुखनाशो भवेत्कथम्। |
ताम्रकल्पितदेवादिस्ताम्रादन्य इव स्फुरेत्। |
ईशजीवात्मवद्भाति यथैकमपि ताम्रकम्। |
यथेश्वरादिनाशेन ताम्रनाशो न विद्यते। |
अध्यस्तो रज्जुसर्पोऽयं सत्यवद्रज्जुसत्तया। |
अध्यस्ताहेरभावेन रज्जुरेवावशिष्यते। |
स्फटिके रक्तता यद्वदुपाधेर्नीलताम्बरे। |
स्फटिके रक्तता मिथ्या मृषा खे नीलता यथा। |
जीवेश्वरादिभावेन भेदं पश्यति मूढधीः। |
लिङ्गस्य धारणादेव शिवोऽयं जीवतां व्रजेत्। |
शिव एव सदा जीवो जीव एव सदा शिवः। |
क्षीरयोगाद्यथा नीरं क्षीरवद्दृश्यते मृषा। |
नीरात्क्षीरं पृथक्कृत्य हंसो भवति नान्यथा। |
क्षीरनीरविवेकज्ञो हंस एव न चेतरः। |
अध्यस्तचोरजः स्थाणोर्विकारः स्यान्न हि क्वचित्। |
ज्ञाते स्थाणौ कुतश्चोरश्चोराभावे भयं कुतः। |
गुणवृत्तित्रयं भाति परस्परविलक्षणम्। |
देहत्रयमिदं भाति यस्मिन्ब्रह्मणि सत्यवत्। |
जाग्रदादित्रयं यस्मिन्प्रत्यगात्मनि सत्यवत्। |
विश्वादिकत्रयं यस्मिन्परमात्मनि सत्यवत्। |
विराडादित्रयं भाति यस्मिन्साक्षिणि सत्यवत्। |