Preliminary Texts
।।श्रीः।। |
बोधोऽन्यसाधनेभ्यो हि साक्षान्मोक्षैकसाधनम्। |
अविरोधितया कर्म नाविद्यां विनिवर्तयेत्। |
अवच्छिन्न इवाज्ञानात्तन्नाशे सति केवलः। |
अज्ञानकलुषं जीवं ज्ञानाभ्यासाद्विनिर्मलम्। |
संसारः स्वप्नतुल्यो हि रागद्वेषादिसंकुलः। |
तावत्सत्यं जगद्भाति शुक्तिकारजतं यथा। |
उपादानेऽखिलाधारे जगन्ति परमेश्वरे। |
सच्चिदात्मन्यनुस्यूते नित्ये विष्णौ प्रकल्पिताः। |
यथाकाशो हृषीकेशो नानोपाधिगतो विभुः। |
नानोपाधिवशादेव जातिनामाश्रमादयः। |
पञ्चीकृतमहाभूतसंभवं कर्मसंचितम्। |
पञ्चप्राणमनोबुद्धिदशेन्द्रियसमन्वितम्। |
अनाद्यविद्यानिर्वाच्या कारणोपाधिरुच्यते। |
पञ्चकोशादियोगेन तत्तन्मय इव स्थितः। |
वपुस्तुषादिभिः कोशैर्युक्तं युक्त्यवघाततः। |
सदा सर्वगतोऽप्यात्मा न सर्वत्रावभासते। |
देहेन्द्रियमनोबुद्धिप्रकृतिभ्यो विलक्षणम्। |
व्यापृतेष्विन्द्रियेष्वात्मा व्यापारीवाविवेकिनाम्। |
आत्मचैतन्यमाश्रित्य देहेन्द्रियमनोधियः। |
देहेन्द्रियगुणान्कर्माण्यमले सच्चिदात्मनि। |
अज्ञानान्मानसोपाधेः कर्तृत्वादीनि चात्मनि। |
रागेच्छासुखदुःखादि बुद्धौ सत्यां प्रवर्तते। |
प्रकाशोऽर्कस्य तोयस्य शैत्यमग्नेर्यथोष्णता। |
आत्मनः सच्चिदंशश्च बुद्धेर्वृत्तिरिति द्वयम्। |
आत्मनो विक्रिया नास्ति बुद्धेर्बोधो न जात्विति। |
रज्जुसर्पवदात्मानं जीवं ज्ञात्वा भयं वहेत्। |
आत्मावभासयत्येको बुद्ध्यादीनीन्द्रियाणि हि। |
स्वबोधे नान्यबोधेच्छा बोधरूपतयात्मनः। |
निषिध्य निखिलोपाधीन्नेति नेतीति वाक्यतः। |
आविद्यकं शरीरादि दृश्यं बुद्बुदवत्क्षरम्। |
देहान्यत्वान्न मे जन्मजराकार्श्यलयादयः। |
अमनस्त्वान्न मे दुःखरागद्वेषभयादयः। |
निर्गुणो निष्क्रियो नित्यो निर्विकल्पो निरञ्जनः। |
अहमाकाशवत्सर्वं बहिरन्तर्गतोऽच्युतः। |
नित्यशुद्धविमुक्तैकमखण्डानन्दमद्वयम्। |
एवं निरन्तरकृता ब्रह्मैवास्मीति वासना। |
विविक्तदेश आसीनो विरागो विजितेन्द्रियः। |
आत्मन्येवाखिलं दृश्यं प्रविलाप्य धिया सुधीः। |
रूपवर्णादिकं सर्वं विहाय परमार्थवित्। |
ज्ञातृज्ञानज्ञेयभेदः परे नात्मनि विद्यते। |
एवमात्मारणौ ध्यानमथने सततं कृते। |
अरुणेनेव बोधेन पूर्वं संतमसे हृते। |
आत्मा तु सततं प्राप्तोऽप्यप्राप्तवदविद्यया। |
स्थाणौ पुरुषवद्भ्रान्त्या कृता ब्रह्मणि जीवता। |
तत्त्वस्वरूपानुभवादुत्पन्नं ज्ञानमञ्जसा। |
सम्यग्विज्ञानवान्योगी स्वात्मन्येवाखिलं स्थितम्। |
आत्मैवेदं जगत्सर्वमात्मनोऽन्यन्न किंचन। |
जीवन्मुक्तस्तु तद्विद्वान्पूर्वोपाधिगुणांस्त्यजेत्। |
तीर्त्वा मोहार्णवं हत्वा रागद्वेषादिराक्षसान्। |
बाह्यानित्यसुखासक्तिं हित्वात्मसुखनिर्वृतः। |
उपाधिस्थोऽपि तद्धर्मैरलिप्तो व्योमवन्मुनिः। |
उपाधिविलयाद्विष्णौ निर्विशेषं विशेन्मुनिः। |
यल्लाभान्नापरो लाभो यत्सुखान्नापरं सुखम्। |
यद्दृष्ट्वा नापरं दृश्यं यद्भूत्वा न पुनर्भवः। |
तिर्यगूर्ध्वमधः पूर्णं सच्चिदानन्दमद्वयम्। |
अतद्व्यावृत्तिरूपेण वेदान्तैर्लक्ष्यतेऽव्ययम्। |
अखण्डानन्दरूपस्य तस्यानन्दलवाश्रिताः। |
तद्युक्तमखिलं वस्तु व्यवहारश्चिदन्वितः। |
अनण्वस्थूलमह्रस्वमदीर्घमजमव्ययम्। |
यद्भासा भास्यतेऽर्कादि भास्यैर्यत्तु न भास्यते। |
स्वयमन्तर्बहिर्व्याप्य भासयन्नखिलं जगत्। |
जगद्विलक्षणं ब्रह्म ब्रह्मणोऽन्यन्न किंचन। |
दृश्यते श्रूयते यद्यद्ब्रह्मणोऽन्यन्न तद्भवेत्। |
सर्वगं सच्चिदानन्दं ज्ञानचक्षुर्निरीक्षते। |
श्रवणादिभिरुद्दीप्त |
हृदाकाशोदितो ह्यात्मा |
दिग्देशकालाद्यनपेक्ष्य सर्वगं |